नियती

सळसळणाऱ्या अंधाराला घाबरून,
तु जगणच दिलयस सोडून..
जरा कोश तोड..
पट्टी सोड
डोळ्यावरची..
धबधब्यासारखं आयुष्य हसेल..
तुलाही दिसेल..
कि श्वास कोंडेपर्यंत बुडी मारण्यातही
वेगळाच आनंद..
वाहणच बंद..
करून नाही चालत,
वाट शोधावीच लागते,
नियतीला विरोध करुन,
जरी ती तिच्या मनासारखीच वागते...